Posts tonen met het label osteopaat. Alle posts tonen
Posts tonen met het label osteopaat. Alle posts tonen

zaterdag 2 augustus 2025


Waarom je klachten niet “gewoon” moet wegwuiven

(en waarom je eigenlijk helemaal geen klachten zou moeten hebben)

Er is iets geks aan de hand met hoe wij tegenwoordig omgaan met ons lichaam. We zien klachten als vervelende storingen die zo snel mogelijk opgelost moeten worden. Hoofdpijn? Pilletje. Buikpijn? Maagzuurremmer. Nek vast? Snel een massage. En door! Maar laten we even heel eerlijk zijn: zou het normaal moeten zijn dat we continu kleine kwaaltjes hebben? Het antwoord is simpel: nee.

Een gezond lichaam functioneert zonder klachten. Punt. Dus als je lichaam tóch signalen geeft, dan zegt dat iets. En nee, dat is niet je lijf dat “lastig doet”, dat is je lijf dat communiceert.


Een symptoom is geen vijand, het is een boodschapper

Denk eens aan koorts. Bij de eerste verhoging grijpen we vaak al naar paracetamol, want “koorts is slecht”. Maar wat doet je lichaam eigenlijk? Het zet de temperatuur omhoog omdat veel ziektekiemen minder goed functioneren bij 39 graden. Bovendien versnelt een hogere temperatuur je stofwisseling, zodat je immuunsysteem sneller kan reageren. Koorts is dus geen fout, het is een strategie.

Hetzelfde geldt voor pijn, vermoeidheid of spierspanning. Ze ontstaan meestal niet ondanks je lichaam, maar dankzij je lichaam. Het zijn mechanismen die je beschermen en die je iets willen vertellen.


Symptomen zijn het topje van de ijsberg

Wat we vaak vergeten, is dat een klacht zelden het probleem zelf is. Het is een signaal van iets diepers: een bewegingsverlies, een verstoorde doorbloeding, een zenuwstelsel dat overprikkeld is, een orgaan dat onder druk staat.

En ja, dat klinkt misschien ingewikkeld, maar laat me je een voorbeeld geven.

  • Een stijve nek kan voortkomen uit langdurige stress die je ademhaling beïnvloedt, waardoor je middenrif blokkeert en je nekspieren continu overcompenseren.

  • Maagzuurklachten kunnen veroorzaakt worden door een bewegingsverlies van je middenrif, bijvoorbeeld na een val of operatie, waardoor je maag letterlijk klem zit.

  • Hoofdpijn kan ontstaan door spanning in je bekkenbodem. Ja, echt. Het lichaam is één geheel, en fasciale verbindingen zorgen ervoor dat een blokkade onderin je lijf zich bovenin kan laten voelen.

Kortom: een symptoom is een vlag die wappert boven een schip dat ergens anders lek is.


Waarom het onderdrukken van klachten soms averechts werkt

Natuurlijk, er zijn momenten waarop symptoombestrijding nuttig is. Niemand hoeft te lijden als het niet nodig is. Maar als je alléén de symptomen aanpakt, zonder te begrijpen waarom ze er zijn, duw je het probleem vaak dieper het systeem in.

Het lichaam zoekt altijd een uitweg. Als je de ene poort sluit, gaat het ergens anders kloppen. Denk aan iemand met chronische rugpijn die na een operatie ineens darmklachten ontwikkelt. Of aan die terugkerende hoofdpijn die na jaren “opeens” verandert in migraine.

Het punt is: het lijf geeft signalen totdat je luistert.


De visie van een osteopaat: luisteren naar het verhaal achter het symptoom

Als osteopaat zie ik een symptoom niet als eindpunt, maar als beginpunt van onderzoek.

  • Wat probeert het lichaam te doen?

  • Wat staat het zelfherstellend vermogen in de weg?

  • Welke blokkades of spanningen zorgen ervoor dat het systeem vastloopt?

Met mijn handen onderzoek ik hoe goed je lichaam beweegt: je gewrichten, je organen, je fasciale structuren. Want beweging is leven. Waar beweging stopt, stopt ook de soepele samenwerking van je systemen, en dáár ontstaan klachten.

De behandeling is er dus niet op gericht om “dat vervelende symptoom” uit te schakelen, maar om het lichaam zó te ondersteunen dat het zelf de balans kan herstellen.


Geen klachten = niet “gewoon geluk hebben”

Soms hoor ik mensen zeggen: “Ik heb nooit ergens last van, ik heb gewoon geluk.” Maar gezondheid is geen toevalstreffer. Het is het resultaat van een lichaam dat in balans is – en dat kan zichzelf alleen in balans houden als het goed kan bewegen en reguleren.

Als we dat begrijpen, gaan we heel anders kijken naar die zogenaamd “vervelende” signalen. Dan zie je ze niet meer als obstakels, maar als wegwijzers.


Wat kun je zelf doen?

  • Neem klachten serieus, ook al lijken ze klein. Terugkerende buikpijn, steeds dezelfde nekspanning, of dat ene been dat altijd zwaar voelt: het is allemaal informatie.

  • Ga op zoek naar de oorzaak, niet alleen naar een snelle oplossing.

  • Blijf bewegen. Niet alleen sport, maar ook ademhaling, houding en ontspanning.

  • Gun je lijf rust. Herstel gebeurt vooral als je parasympatisch systeem actief is – en dat vraagt om ontspanning.


Conclusie: klachten zijn geen storing, maar feedback

Een gezond lichaam communiceert via symptomen wanneer iets niet klopt. Door die signalen te onderdrukken, missen we de kans om het echte probleem aan te pakken. Door ernaar te luisteren, kunnen we herstellen.

Neem je klachten dus serieus. Zeker bij plotseling optredende, verergende of veranderende klachten, ga naar de huisarts. Bij niet medisch urgente klachten, kijk welke oplossing bij je past. Denk eens aan bijvoorbeeld accupuntuur of ga eens langs bij een mesoloog. 

Ik kan je, als osteopaat in Haarlem, in mijn praktijk Movere Osteopathie ook helpen. Want wat osteopathie doet: het verhaal achter het symptoom begrijpen en het lichaam helpen zijn natuurlijke balans terug te vinden.

Kijk voor meer informatie op www.osteopathie-movere.com, bel 023-5277096 of mail naar info@osteopathie- movere.com

woensdag 23 juli 2025

Osteopathie, niet vaag maar wetenschap

 

Osteopathie: Vaag? Alternatief? Kom op zeg! Een nuchtere kijk op de wetenschap achter de handen

Ik geef het toe, als u het woord 'osteopathie' hoort, flitsen er misschien beelden door uw hoofd van wierook, zweverige therapieën of, erger nog, van therapeuten die dingen 'kraken' en dat dan 'genezing' noemen. En als ik dan begin over 'holistisch' of 'zelfherstellend vermogen', dan zie ik de wenkbrauwen bij sommigen al sceptisch omhooggaan. "Vaag!", "Alternatief!", "Zal wel weer zo'n hocus pocus zijn!" Ik hoor het u denken, en heel eerlijk? Ik snap het wel een beetje. De wildgroei aan 'therapieën' is tegenwoordig enorm, en de marketingslogans vliegen je om de oren.

Maar laten we dit misverstand nu eens voor eens en voor altijd uit de weg ruimen. Want ik, als osteopaat in Haarlem, sta hier om u te vertellen dat osteopathie – de manier waarop wij, osteopaten werken – allesbehalve vaag is. En inhoudelijk? Absoluut niet alternatief. Sterker nog, het is zo diep geworteld in de keiharde, tastbare wetenschap dat het u misschien verbaast. We praten hier over anatomie, fysiologie, neurologie en embryologie. Geen kristallen bollen, geen geesten, geen vage energieën. Gewoon: de mens. En hoe die (meestal) briljant in elkaar steekt.

Dus, als u nog steeds denkt aan geitenwollen sokken en dromenvangers: lees vooral verder. Ik ga u overtuigen. En ik hoop dat u na het lezen van dit stuk anders aankijkt tegen osteopathie.

Anatomie: De Blauwdruk van ons Bestaan – En de Wegwijzer voor de Osteopaat

Laten we beginnen bij de basis der bases: de anatomie. Vraagt u een willekeurige student geneeskunde naar de anatomie, en u krijgt waarschijnlijk een zucht en verhalen over duizenden Latijnse namen die ze uit hun hoofd moeten leren. Maar anatomie is zoveel meer dan een stapel botten en spieren in een boek. Het is de blauwdruk. De complete handleiding van het menselijk lichaam. Elk botje, elke spiervezel, elk orgaan, elk bloedvat en elke zenuw heeft een specifieke plek en een specifieke relatie met zijn buren.

Waar de reguliere geneeskunde zich vaak richt op één specifiek orgaan of systeem – de longen bij longklachten, het hart bij hartproblemen – kijken wij als osteopaat verder. Veel verder. Een osteopaat is een soort detective van de anatomie. We weten dat alles met alles verbonden is. En die verbindingen zijn geen vage lijnen op een mystiek schema, maar keiharde, driedimensionale structuren:

  • Botten en gewrichten: U kent ze wel, uw ruggengraat, uw heupen, uw knieën. Maar wist u dat de beweeglijkheid van uw middenrif direct invloed kan hebben op de beweeglijkheid van uw wervelkolom? Of dat een blokkade in de wervels van uw nek spanning kan veroorzaken in de spieren van uw kaak? Het lijkt misschien een brug te ver, maar als u de aanhechtingspunten van spieren en ligamenten bestudeert, is het glashelder. Wij voelen en beoordelen de beweeglijkheid van al deze structuren, niet geïsoleerd, maar in relatie tot elkaar.

  • Spieren en fascia: Spieren, iedereen weet dat ze ervoor zorgen dat we bewegen. Maar de fascia? Dat is de onderschatte held. Stel u voor: een driedimensionaal spinnenweb van bindweefsel dat álle structuren in uw lichaam omhult, verbindt en ondersteunt. Elke spier, elk orgaan, elke zenuw, elk bloedvat. De fascia zorgt voor communicatie en glijvermogen tussen structuren. Een verkleving of een teveel aan spanning in deze fascia ergens in het lichaam – bijvoorbeeld door een oud litteken, een trauma of chronische stress – kan klachten veroorzaken op een totaal andere plek. Zo kan een litteken van een blindedarmoperatie jaren later leiden tot rugklachten of zelfs schouderklachten, puur door de trekkracht die het uitoefent op het fascianetwerk. Het klinkt ongeloofwaardig, totdat je als osteopaat met je handen de spanning voelt en de link legt. En dan is het ineens zo logisch als wat.

  • Organen en hun ophanging: Uw organen zitten niet zomaar los in uw buik. Ze zijn opgehangen met ligamenten, verbonden met bloedvaten en zenuwen, en omgeven door – jawel – fascia. Een verstoring in de beweeglijkheid van een orgaan, bijvoorbeeld door ontstekingen, verklevingen na een operatie, of zelfs door chronische stress die de doorbloeding beïnvloedt, kan leiden tot klachten die u niet direct aan dat orgaan zou linken. Denk aan rugpijn die in werkelijkheid afkomstig is van spanningen rond de nieren, of nekklachten die hun oorsprong vinden in het middenrif en de maagstreek. De anatomische relaties zijn er. Wij zijn getraind om ze te voelen, te begrijpen en te beïnvloeden.

Dus, als u zich afvraagt wat een osteopaat in Haarlem doet wanneer hij zijn handen op uw buik legt voor uw nekklachten: hij is niet aan het gissen. Hij is bezig met het systematisch onderzoeken van de anatomische verbindingen en de beweeglijkheid van alle relevante structuren. Zelfs die verdomde blindedarm littekens.

Fysiologie: De Onzichtbare Machines – Hoe het Lichaam Werkt, en Waar het Soms Hapert

Anatomie is de handleiding. Fysiologie is het proces. Het is de wetenschap die beschrijft hoe al die onderdelen van de anatomie samenwerken, hoe ze functioneren en hoe ze het lichaam in leven houden en gezond maken. Het gaat over de ademhaling, de spijsvertering, de bloedsomloop, de hormoonhuishouding – kortom, alle complexe, maar o zo essentiële systemen die constant in beweging zijn.

Waarom is dit zo cruciaal voor een osteopaat? Omdat wij geloven dat het lichaam een verbazingwekkend zelfregulerend en zelfherstellend vermogen heeft. U kent dat wel: een schaafwond geneest vanzelf, een griepje gaat over, een botbreuk groeit weer aan. Het lichaam is constant bezig de balans te bewaren (homeostase, zoals dat zo mooi heet).

Maar soms hapert dat proces. Soms wordt het lichaam gehinderd in zijn zelfherstellende capaciteit. En dat is waar wij in actie komen. Wij kijken naar de fysiologische processen en vragen ons af:

  • Is er voldoende doorbloeding? Bloed is de levenslijn. Het brengt zuurstof en voedingsstoffen naar alle cellen en voert afvalstoffen af. Een verstoring in de bloedcirculatie, lokaal of algemeen, kan leiden tot pijn, ontstekingen en verminderde functie. Een gespannen spier kan de doorbloeding beperken, maar ook spanning rond organen of in de wervelkolom. Als osteopaat zoeken we naar belemmeringen die de doorbloeding hinderen en proberen we deze te verhelpen.

  • Is de lymfestroom optimaal? Het lymfesysteem is de 'riolering' van het lichaam, cruciaal voor afvoer van afvalstoffen en voor het immuunsysteem. Als dit systeem stagneert, stapelen afvalstoffen zich op, en kan er oedeem (vochtophoping) en ontsteking ontstaan. Wij kunnen met zachte technieken de lymfestroom stimuleren.

  • Werkt de ademhaling optimaal? Ademhaling is niet alleen in- en uitademen. Het middenrif, de belangrijkste ademhalingsspier, heeft een enorme invloed op de beweeglijkheid van de wervelkolom, de organen in de buik en de bloed- en lymfestroom. Een oppervlakkige ademhaling door stress of verkeerde houding kan leiden tot allerlei klachten, van nekpijn tot spijsverteringsproblemen.

  • Is het zenuwstelsel in balans? Hier komen we al bij neurologie, maar het is zo nauw verbonden met fysiologie. Een overactief stresssysteem (sympathisch zenuwstelsel) kan de spijsvertering afremmen, spieren aanspannen en de slaap verstoren. Wij proberen via onze behandelingen het zenuwstelsel te kalmeren en de balans te herstellen, zodat het lichaam weer optimaal kan functioneren.

Wij 'genezen' dus niet in de zin van een medicijn dat een symptoom onderdrukt. Wij proberen de fysiologische processen die haperen weer op gang te helpen, zodat het lichaam zelf zijn werk weer kan doen. Dat is geen geloof, dat is biologische realiteit. En u snapt: een osteopaat bij Movere Osteopathie in Haarlem die zijn vak serieus neemt, kent zijn fysiologie door en door.

Neurologie: De Commandocentrale – Hoe Zenuwen Alles Verbinden

Als er één wetenschap is die u ervan moet overtuigen dat osteopathie geen hocus pocus is, dan is het wel de neurologie. Het zenuwstelsel is de commandocentrale van ons lichaam. Het stuurt alles aan: beweging, gevoel, ademhaling, hartslag, spijsvertering, hormoonproductie – letterlijk alles. En als de communicatie in die commandocentrale hapert, dan kan dat tot de meest uiteenlopende klachten leiden.

Een osteopaat heeft een diepgaande kennis van de neurologie om de volgende redenen:

  • Zenuwbeknelling en irritatie: Zenuwen lopen overal in het lichaam, vaak dicht langs botten, spieren en organen. Een beknelling of irritatie van een zenuw, hoe subtiel ook, kan leiden tot pijn, tintelingen, gevoelloosheid of spierzwakte. Denk aan de welbekende hernia, waarbij een zenuw in de rug bekneld raakt. Maar ook minder dramatische irritaties kunnen grote gevolgen hebben. Een gespannen spier in de nek kan bijvoorbeeld hoofdpijn veroorzaken doordat kleine zenuwtjes geïrriteerd raken. Wij zoeken naar de mechanische oorzaak van deze zenuwirritaties.

  • De autonome zenuwstelsel: Dit is het deel van het zenuwstelsel waar u geen bewuste controle over heeft, maar dat wel cruciaal is voor uw welzijn. Het reguleert hartslag, ademhaling, spijsvertering en stressrespons. Er zijn twee takken: het sympathische (gaspedaal, stress) en het parasympathische (rempedaal, rust en herstel). Chronische stress kan het sympathische systeem overactief maken, wat leidt tot spierspanning, spijsverteringsproblemen, slaapstoornissen en nog veel meer. Wij proberen, via onze manuele technieken, invloed uit te oefenen op dit autonome zenuwstelsel om de balans te herstellen. We masseren niet zomaar wat spieren; we werken via de structuren die het zenuwstelsel direct beïnvloeden, zoals de wervelkolom, de nek, het middenrif en de schedel.

  • Reflexen en referred pain: Het lichaam is slim, maar soms ook verwarrend. Soms voelt u pijn op een plek, terwijl de oorzaak ergens anders zit. Dit noemen we 'referred pain' (uitstralende pijn) en heeft vaak een neurologische verklaring. Denk aan hartklachten die uitstralen naar de linkerarm, of leverproblemen die pijn in de rechterschouder veroorzaken. De zenuwbanen kruisen elkaar en de hersenen 'verwarren' de oorsprong van de pijn. Een osteopaat is getraind om deze complexe neurologische patronen te herkennen en de werkelijke bron van de klacht te vinden, hoe verwarrend die ook lijkt.

Als u bij een osteopaat in Haarlem komt met bijvoorbeeld aanhoudende tintelingen in uw hand, dan ga ik verder dan alleen die hand. Ik kijk naar de nek, de schouder, de ribben, de fascia rond de zenuwbanen. Want elke storing in de mechaniek van het lichaam kan een neurologische consequentie hebben.

Embryologie: De Oorsprong van de Structuur – Waarom Geschiedenis Belangrijk Is

En dan komen we bij een van de meest fascinerende en minst bekende pijlers van de osteopathie: de embryologie. Dit is de wetenschap die de ontwikkeling van een bevruchte eicel tot een volledig gevormde baby bestudeert. En u denkt misschien: "Wat heeft dat in vredesnaam te maken met mijn rugpijn?" Nou, alles.

Denk er eens over na: in de eerste weken en maanden van ons bestaan, zijn we een klein pakketje cellen dat zich razendsnel en extreem georganiseerd ontwikkelt tot een complex organisme. Spieren, botten, organen en zenuwstelsel ontstaan in een specifieke volgorde en uit specifieke kiembladen. De embryonale ontwikkeling is een masterplan van structuur en functie.

Wat een osteopaat uit deze kennis haalt:

  • Verbondenheid van structuren: Tijdens de embryonale ontwikkeling vouwt en draait het lichaam zich op complexe wijze. Structuren die in het volwassen lichaam ver van elkaar lijken te liggen, komen embryologisch gezien uit hetzelfde 'zakje' of zijn tegelijkertijd gevormd. Dit verklaart waarom er verbindingen zijn die op het eerste gezicht onlogisch lijken. Zo ontstaan de nieren en een deel van de bekkenbodem uit hetzelfde embryonale weefsel, wat kan verklaren waarom problemen in de ene regio invloed kunnen hebben op de andere. Deze diepe embryologische kennis helpt de osteopaat om de onderlinge samenhang van organen, spieren en botten écht te begrijpen.

  • De oorsprong van disfuncties: Soms liggen de wortels van een klacht niet in een recent trauma, maar in een verstoring van de ontwikkeling, bijvoorbeeld tijdens de zwangerschap of geboorte. Een moeilijke bevalling kan leiden tot kleine mechanische spanningen in de schedel of nek van een baby, die jaren later als klachten (denk aan hoofdpijn, nekpijn of zelfs leerproblemen) naar voren komen. Dit is waar kinderosteopathie en kinderosteopaatzo ontzettend waardevol zijn.

  • De essentie van beweging: Het leven begint met beweging. Een embryo beweegt al volop in de baarmoeder. Deze eerste bewegingen zijn essentieel voor de ontwikkeling van gewrichten, spieren en zenuwstelsel. Wanneer deze vroege, natuurlijke bewegingspatronen worden belemmerd – bijvoorbeeld door een stuitligging of een vacuümextractie – kan dit een subtiele, maar blijvende invloed hebben op de fysiologie en structuur van het kind. Dit inzicht stuurt onze behandeling bij baby's en kinderen, waarbij we kijken naar de oorspronkelijke, gezonde bewegingspatronen.

Het lijkt misschien een ver-van-uw-bed-show, maar embryologie geeft de osteopaat een uniek perspectief op de diepgewortelde relaties tussen lichaamsdelen en de oorsprong van bepaalde disfuncties. Het is een prachtig stukje biologische geschiedenis dat de puzzel vaak compleet maakt.

De Grote Misvatting: Waarom 'Holistisch' Niet 'Zweverig' Betekent

U hoort het zo vaak: "osteopathie is een holistische therapie". En dan gaat bij velen meteen de 'zweverigheidsmeter' aan. Tijd om ook dit even recht te zetten. 'Holistisch' betekent letterlijk 'het geheel'. En in de context van osteopathie betekent het niets anders dan wat ik hierboven al beschreef: wij kijken naar de mens als een geïntegreerd geheel, niet als een verzameling losse onderdelen.

Als u met knieklachten komt, dan focussen we niet alleen op de knie. We kijken naar de voeten (hoe staat u?), de heupen (hoe beweegt u bekken?), de rug (is er daar een verstoring die de spanning op de knie beïnvloedt?), en zelfs uw spijsvertering (darmproblemen kunnen lage rugpijn veroorzaken die indirect invloed heeft op de benen). Dit is geen 'alternatieve' benadering, dit is een integrale benadering, gebaseerd op de anatomische en fysiologische verbanden die we zojuist hebben besproken. De knie is verbonden met de rest van het lichaam, punt.

Wij werken niet met 'energieën' of 'aura's', tenzij u het hebt over de elektrische impulsen in uw zenuwstelsel of de chemische energie die uw cellen aandrijft. Wij werken met structuur en functie. Als de structuur optimaal beweegt, kan de functie – de fysiologie – optimaal verlopen. En dat is het enige 'geheim'.

Osteopathie: Geen Alternatief, Maar Een Aanvulling

Dus, als u nog steeds twijfelt of osteopathie geen alternatief is, dan hoop ik dat de argumenten over anatomie, fysiologie, neurologie en embryologie u hebben overtuigd. Wij zijn geen concurrenten van de reguliere geneeskunde. Integendeel. We zien onszelf als een waardevolle aanvulling.

De reguliere geneeskunde is briljant in het diagnosticeren en behandelen van acute ziekten, levensbedreigende situaties en complexe aandoeningen met medicatie of chirurgie. En maar goed ook! Wij sturen u direct door naar de huisarts als er een 'red flag' is – iets wat wij niet kunnen behandelen en medische aandacht vereist.

Wij vullen de reguliere zorg aan door te zoeken naar de mechanische en fysiologische verstoringen die vaak ten grondslag liggen aan langdurige, onverklaarbare klachten of terugkerende problemen waar de reguliere zorg geen duidelijke oplossing voor kan bieden. Waar de reguliere geneeskunde de diagnose stelt op basis van symptomen en vervolgens de symptomen bestrijdt, zoeken wij naar de oorzaak van de disfunctie die de symptomen veroorzaakt. Die aanpak is anders, ja, maar de fundamenten zijn dezelfde.

Of het nu gaat om chronische rugpijn, hoofdpijn, spijsverteringsklachten, of de wat onrustige baby waar de kinderosteopaat vaak uitkomst biedt, onze werkwijze is altijd gestoeld op de gedegen kennis van hoe het menselijk lichaam werkt. En dat is allesbehalve vaag.

Conclusie: Durf te Vragen, Durf te Voelen

Ik hoop dat ik met dit uitgebreide stuk een deel van de mist rondom osteopathie heb kunnen opklaren. Dat u nu inziet dat het niet gaat om zweverigheid, maar om diepgaande kennis van de menselijke machine en de ongekende capaciteit tot zelfherstel. Dat een osteopaat in Haarlem niet met tovenarij bezig is, maar met zijn handen probeert de harmonie in uw lichaam te herstellen, zodat uw eigen fysiologische processen weer optimaal kunnen werken.

Dus, als u zich afvraagt of osteopathie iets voor u is, of voor uw kind (ja, de kinderosteopaat Haarlem is er juist voor de allerkleinsten!), stap dan eens binnen. Stel gerust al uw 'vage' vragen. Ik beloof u een nuchter, wetenschappelijk onderbouwd antwoord.

Het lichaam is oneindig veel wijzer dan wij. Wij zijn slechts de bescheiden helpers, die proberen de weg vrij te maken voor dat intrigerende zelfherstellende vermogen. En dat, mijn beste lezer, is helemaal niet vaag. Dat is puur natuur.


Axel Staps D.O.-mro, osteopaat Movere praktijk voor Osteopathie Kijk voor meer informatie op www.osteopathie-movere.com of www.osteopathie-movere.com/osteopathie-haarlem.html

Vindt u mijn blogjes leuk? Abonneer u gerust, het is gratis. Lees ook kinderosteopathie.blogspot.com, baby-kwaaltjes.blogspot.com of https://osteopaat-haarlem.blogspot.com

dinsdag 8 juli 2025

R.S.I.: ernstig probleem, osteopathie de oplossing


Osteopathie en RSI: hoe een holistische benadering langdurige klachten en uitval voorkomt

RSI – oftewel Repetitive Strain Injury – is een verzamelterm voor klachten aan spieren, pezen en gewrichten, meestal veroorzaakt door herhaalde bewegingen of langdurige overbelasting. Het gaat vaak om pijn of stijfheid in armen, schouders, nek of polsen. Denk aan klachten zoals een muisarm, tenniselleboog of het carpaletunnelsyndroom. RSI heeft niet alleen een fysieke impact, maar beïnvloedt ook de mentale gezondheid en werkcapaciteit. Langdurige klachten kunnen leiden tot uitval en zelfs arbeidsongeschiktheid.

Bij Osteopathie Movere in Haarlem kijk ik verder dan de klacht alleen. We onderzoeken het hele lichaam én het zenuwstelsel, met bijzondere aandacht voor het vegetatieve zenuwstelsel en de rol van chronische stress. In dit artikel bespreken we:

  • Wat RSI inhoudt en hoe het zich uit

  • Hoe herhaalde belasting en stress samenhangen

  • De rol van het autonome zenuwstelsel

  • De aanpak van osteopathie bij RSI

  • Preventie en herstel in samenhang

  • Hoe osteopathie langdurig ziekteverzuim helpt voorkomen


Wat houdt RSI precies in?

RSI is een blessure die ontstaat door steeds terugkerende bewegingen of langdurige statische houdingen. Het komt veel voor bij mensen die intensief beeldschermwerk doen, repeterend werk uitvoeren of continu onder druk staan. De klachten ontwikkelen zich vaak geleidelijk:

  • Pijn of een zeurend gevoel tijdens of na het werk

  • Tintelingen of gevoelloosheid in vingers

  • Verminderde kracht of coördinatie

  • Pijn die zich uitbreidt naar andere delen van het lichaam

Bekende vormen van RSI zijn onder andere:

  • Muisarm (arm-, pols- of schouderklachten door computermuisgebruik)

  • Tenniselleboog (pijn aan de buitenkant van de elleboog)

  • Carpaletunnelsyndroom (beknelling van een zenuw in de pols)


De rol van het autonome zenuwstelsel

Het autonome of vegetatieve zenuwstelsel regelt onbewuste lichaamsprocessen zoals hartslag, ademhaling en spierspanning. Het bestaat uit twee delen:

  • Het sympathisch systeem, actief bij stress en inspanning

  • Het parasympathisch systeem, verantwoordelijk voor rust en herstel

Bij chronische werkdruk, mentale belasting of fysieke pijn raakt dit systeem uit balans. Het lichaam blijft in een aanhoudende 'vecht-of-vluchtmodus', wat leidt tot:

  • Verhoogde spierspanning, vooral in schouders en nek

  • Verminderde doorbloeding van weefsels

  • Langzamer herstel van overbelaste structuren

  • Problemen met slapen en ademhaling

Osteopathie kan deze dysbalans helpen herstellen door het zenuwstelsel via het lichaam te beïnvloeden.


De osteopathische visie op RSI

Binnen de osteopathie wordt het lichaam als één geheel beschouwd. Klachten ontstaan zelden door één geïsoleerde oorzaak. De osteopaat onderzoekt daarom de samenhang tussen:

  • Gewrichten, spieren en pezen

  • De wervelkolom en zenuwbanen

  • Organen en hun mobiliteit

  • Fascia (bindweefselstructuren)

  • Het autonome zenuwstelsel

Bij RSI-behandeling richten we ons op:

  • Herstel van bewegingsvrijheid in de nek, schoudergordel en armen

  • Ontspanning van het middenrif en verbetering van de ademhaling

  • Normalisering van zenuwprikkels vanuit de wervelkolom

  • Betere doorbloeding en afvoer van afvalstoffen via het lymfestelsel

Door het hele lichaam mee te nemen, pakken we niet alleen de symptomen aan, maar ook de bron van het probleem.


Stress en lichamelijke belasting: een vicieuze cirkel

Stress en fysieke overbelasting versterken elkaar. Door stress raken spieren gespannen, ademhaling wordt oppervlakkiger en het zenuwstelsel blijft overprikkeld. Daardoor herstellen spieren en pezen minder goed. De pijnklachten veroorzaken vervolgens meer stress. Zonder ingrijpen blijft deze vicieuze cirkel in stand.

Osteopathie helpt deze kringloop te doorbreken. De behandeling zorgt voor ontspanning, stimuleert het parasympathisch zenuwstelsel en verbetert de circulatie in het lichaam.


Voorkomen van uitval door een integrale aanpak

RSI is een belangrijke oorzaak van langdurige werkonderbreking. Vaak blijven mensen te lang doorwerken met pijn of nemen ze genoegen met tijdelijke oplossingen. Daardoor worden klachten chronisch en ontstaat risico op structurele beperkingen.

Osteopathie kan uitval voorkomen door:

  • Vroegtijdige interventie bij beginnende klachten

  • Begeleiding tijdens herstel na ziekteverzuim

  • Aandacht voor de onderliggende oorzaken zoals stress of houdingsproblematiek

Deze aanpak draagt bij aan duurzame inzetbaarheid, fysieke veerkracht en mentale balans.


Praktische tips ter ondersteuning

Naast osteopathische behandeling kunnen de volgende adviezen RSI-klachten helpen verminderen:

  • Zorg voor ergonomisch verantwoord werken (stoel, tafel, scherm, toetsenbord)

  • Plan korte beweegmomenten tijdens de werkdag

  • Train jezelf in bewust ademen (buikademhaling)

  • Beweeg regelmatig buiten en neem pauzes

  • Werk aan stressregulatie via ademhaling, mindfulness of coaching


Waarom kiezen voor Osteopathie Movere in Haarlem?

Bij Osteopathie Movere kijk ik verder dan de klacht. Ik bied:

  • Persoonlijke aandacht en voldoende tijd per consult

  • Ervaren behandeling van RSI en stressgerelateerde klachten

  • Zachte technieken die het zenuwstelsel beïnvloeden

  • Samenwerking met andere zorgprofessionals indien nodig

Of je nu in een vroeg stadium klachten ervaart of al langere tijd met RSI kampt: ik help je op weg naar herstel én preventie.


Veelgestelde vragen

Is osteopathie geschikt bij lichte klachten?
Zeker. Juist dan is osteopathie effectief om verergering te voorkomen.

Kan ik doorbehandeld worden naast fysiotherapie?
Ja, osteopathie is een waardevolle aanvulling die complementair werkt.

Hoe snel merk ik resultaat?
Veel mensen ervaren verlichting na enkele sessies, afhankelijk van de ernst.

Wordt osteopathie vergoed?
Vaak gedeeltelijk via de aanvullende verzekering. Raadpleeg je polis.


Samenvattend: osteopathie als sleutel tot herstel

RSI is complex en heeft meerdere oorzaken. Een effectieve behandeling vraagt om een aanpak die verder gaat dan alleen symptoombestrijding. Osteopathie biedt die brede blik en werkt op fysiek, neurologisch en emotioneel niveau.

Door de oorzaak aan te pakken en het lichaam weer in balans te brengen, voorkomt osteopathie langdurige uitval en ondersteunt het duurzame gezondheid.

Wil je weten of osteopathie jouw RSI-klachten kan verlichten? Neem contact met me op. Ik denk graag met je mee.


📍 Osteopathie Movere – Ramplaan 36, 2015GX Haarlem
🌐 www.osteopathie-movere.com
📞 Bel 023-5277096 of mail info@osteopathie-movere.com gerust voor informatie of een afspraak

#RSI #repetitieveklachten #werkgerelateerdepijn #osteopathiehaarlem #stressverlichting #zenuwstelselbalans #duurzamegezondheid

maandag 25 november 2019

Niet alles is wat het lijkt

Osteopathie kijkt anders naar  klachten.


Wij, in het westen, zijn van kinds af aan opgevoed met het idee dat als je ziek bent, je naar de dokter moet. En voor u denkt, ojee daar begint ie weer, ik heb niets tegen de dokter. Ik stel alleen met enige regelmaat het medisch denkmodel ter discussie, dat kan op zich geen kwaad toch?
Ik weet heus wel dat er binnen wat men noemt "het reguliere circuit" heel veel zinnige dingen worden gedaan en geloof me, als er met mij iets ernstigs aan de hand is ga ik ook gewoon naar de dokter.

Het probleem is vooral dat de huidige medische praktijk in eerste instantie is gebaseerd op het idee van somatogenie. De somatogenie is een stroming binnen de pathologie (ziekteleer) dat er van uitgaat dat voor elke ziekte een objectief aanwijsbare aanleiding moet zijn. Je bent dus alleen ziek als de dokter iets bij je kan vinden.

De nadruk op somatogenie

Binnen de ziekteleer zijn er in feite drie stromingen. Naast de somatogenie heb je nog de psychogenie en de sociogenie.

Bij de psychogenie gaat men ervan uit dat gezondheidsklachten een psychologische oorzaak heeft en bij de sociogenie stelt dat maatschappelijke of culturele oorzaken de oorzaak zijn van ziekte. Elk van deze denkrichtingen heeft binnen de medische praktijk zijn beoefenaren (psycholoog, pedagoog, maatschappelijk werker enz.) maar het eerste aanspreekpunt in onze cultuur is de huisarts en die is van origine vooral een somatogeen denkende practicus. De patiënt zal dus in eerste instantie door een molen gaan op zoek naar de lichamelijke afwijking die verantwoordelijk is voor de klacht of ziekte. Als de huisarts niets kan vinden volgt meestal een verwijzing naar de volgende somatogeen denkende  practicus: de medisch specialist. Bloedonderzoek, röntgenfoto's, scans, echo's, kijkoperaties volgen en als er niets gevonden wordt krijgt de patiënt te horen dat "er niets aan de hand" is of wordt de psycholoog ingeschakeld.

Het manko van de somatogenie

Het uitgangspunt dat elke ziekte of klacht een objectief aantoonbare, lichamelijke afwijking moet hebben heeft twee nadelige consequenties.
  • Veel mensen worden veroordeeld om met hun klachten te blijven lopen, omdat de dokter niets kan vinden.
  • Veel klachten worden ten onrechte gekoppeld aan toevallig gevonden lichamelijke afwijkingen.
  • Bij een gevonden pathologie wordt niet meer breder gekeken naar de verschillende opties om de klachten op te lossen of te verlichten. 
Het eerste punt is denk ik logisch. Als de klachten gebaseerd zijn op iets anders dan pathologie (en daar kom ik straks nog op terug) zal er geen afwijking te zien zijn op de foto's, scans en echo's. De dokter staat op dat moment machteloos en dat is misschien maar goed ook. Vaak genoeg is het zo dat ondanks een duidelijke diagnose er medicatie wordt voorgeschreven of operaties uitgevoerd. Een goed voorbeeld hiervan is de verwijdering van perfect gezonden blinde darmen bij vage buikpijnen.

Het tweede punt vereist wellicht wat meer uitleg. 

Causaliteit

Binnen het medisch model (ook bij ons overigens) bestaat het begrip causaliteit. 
Causaliteit of causaal verband slaat op de relatie tussen oorzaak en gevolg. Als ik de pijn in mijn duim analyseer vanuit de causaliteit stel ik vast (of vermoed ik) dat de hamer en het feit dat die met enige snelheid en kracht contact heeft gemaakt met mijn duim de oorzaak van die pijn is. Omdat iedere practicus in principe uitgaat van het gegeven dat je het gevolg oplost door de oorzaak aan te pakken, gaat ook de arts op zoek naar "de oorzaak" van een ziekte, het zogenoemde.
En hier komt het tweede nadeel van de somatogenie om de hoek kijken. 

Vals causaal verband

In de zoektocht naar de oorzaak van een klacht of ziekte worden regelmatig toeval-bevindingen gedaan. Als je maar genoeg onderzoeken doet, stuit je uiteindelijk vanzelf op een objectief aanwijsbare afwijking, ergens in het lichaam. Als je vervolgens zuiver somatogeen redeneert ontstaat het risico dat je die objectief aanwijsbare afwijking automatisch verantwoordelijk houdt voor de ziekte of klacht zonder je af te vragen of het verband logisch of verklaarbaar is.

Absolute status van de "diagnose"

Als er een objectief aanwijsbare afwijking is gevonden die ook nog eens een logisch causaal verband vormt met de klachten, ben je nog niet gevrijwaard van de beperkingen die puur somatogeen denken met zich mee brengt. Een flink aantal pathologieën zijn namelijk niet of moeilijk behandelbaar. Misschien zijn er geen medicijnen voor die aandoening voorhanden, of is de eventuele operatie te riskant om uit te voeren. Regelmatig worden patiënten naar huis gestuurd met de mededeling "ik kan niets meer voor u doen".

Osteopathie kijkt anders

De visie van de osteopathie vult een aantal van de lacunes in de zorg, die de dominante somatogene benadering veroorzaakt,  op.
Wederom: ik wil niet beweren dat ernstige pathologieën op te lossen zijn met osteopathie! Ik kan daar niet duidelijk genoeg in zijn. Maar anderzijds is zo dat ik als osteopaat te Haarlem dagelijks patiënten help die de oplossing voor hun klachten in het "reguliere circuit" niet hebben kunnen vinden. Als osteopaat zetten naast de pathologie een interessante andere verklaring voor klachten neer, die in veel gevallen de problemen wel helpt op te lossen.

Osteopathie en Dysfunctioneren

Binnen de osteopathie gaan wij namelijk uit van het begrip dysfuntioneren. Het woord dys in dysfunctie betekent "anders". Anders functioneren, dus. Anders dan "normaal" of anders dan "eigenlijk de bedoeling". 
Als een orgaan of structuur in het lichaam anders functioneert dan eigenlijk de bedoeling is stoort dat de normale balans in het lichaam. Het lichaam moet zijn houding of manier van doen aanpassen aan deze verstoring van de balans en dat kan leiden tot overbelasting en klachten op een andere plek in het lichaam. Ik neem, als osteopaat, dat dysfuctioneren waar als bewegingsverlies.

Voor de osteopathie is het lichaam een eenheid.

Een belangrijk uitgangspunt van de osteopathie is dat het lichaam een eenheid is en functioneert als een eenheid. We willen daarmee zeggen dat alles in het lichaam aan elkaar vast zit, bijvoorbeeld door het bindweefsel. Hierdoor worden trekkrachten door het hele lichaam geleidt en die trekkrachten leiden vervolgens ergens tot een fixatie met pijn tot gevolg.

Daarnaast kan een vastzittend orgaan de doorbloeding of bezenuwing van een bepaald gebied verstoren, waardoor andere organen en structuren te weinig bloed krijgen en daardoor ook gaan dysfunctioneren.

Een dysfunctie is niet te zien op een foto of een scan en geldt dus niet als objectief waarneembare afwijking. Maar dysfuncties zijn wel een realiteit en kunnen tot nare klachten leiden. Ook kunnen ze de ernst van een pathologie verergeren. 
Zo heb ik laatst een mevrouw behandeld met een nekhernia en de pijnklachten en bewegelijkheid belangrijk verbeterd door een orgaan in  de buik te behandelen.

Kortom er is meer onder de zon en het is zonde om niet alle beschikbare mogelijkheden te benutten.


Interessant? Abonneer u op deze blog of lees ook deze blog over osteopathie!



woensdag 17 april 2019

De kwalijke kant van symptoombestrijding

De mens wordt soms ziek, het is een feit van het leven.  Zeker tegenwoordig komt dat natuurlijk enorm slecht uit want we moeten aan het werk, de kids moeten naar judo of we willen geen tijd verdoen aan op de bank hangen en een pak tissues leeg snotteren. Soms worden we ook echt ziek, ernstig ziek, levensbedreigend ziek zelfs.
Wat elke ziekte kenmerkt is dat die gepaard gaat met symptomen. De dokter inventariseert de symptomen en identificeert op die manier de ziekte. Anders gezegd, regulier medisch wordt de ziekte gedefinieerd door de specifieke combinatie van bepaalde symptomen. In sommige gevallen is bekend wat de eigenlijke oorzaak is van de ziekte en kan het probleem aan de bron worden aangepakt. Dit is alleen in veel gevallen niet zo en omdat wij, als patiënt, klagen over de symptomen is het regulier medisch beleid vaak gericht op het verminderen van die symptomen.

Nu is dit niet het eerste stukje over het belang van symptomen. Mocht u het interessant vinden lees dan ook "omarm het symptoom". Waar ik het in "omarm het symptoom" vooral heb over de communicatieve functie van symptomen, zit er nog een andere, veel belangrijkere, kant aan symptomen.

De meeste symptomen worden veroorzaakt door het lichaam zelf als onderdeel van het zelfregulerend of zelf herstellend vermogen. De symptomen zijn dus een uiting van een proces, opgewekt door het lichaam, om de oorzaak van de ziekte te bestrijden.
Koorts is hier altijd een mooi illustratief voorbeeld van. Koorts wordt opgewekt door het lichaam om de lichaamstemperatuur te verhogen. De meeste ziektekiemen (voor de mens) gedijen het best bij 37,5 dus gaan ze dood, verzwakken ze of kunnen zich niet meer vermenigvuldigen bij een lichaamstemperatuur van 39-40 graden Celcius. Bovendien gaat koorts gepaard met een hogere hartslag, waardoor de bloedtoevoer (met witte bloedcellen) verbeterd en gaat de locale bloedvaten maximaal open staan of het immuunsysteem ruim baan te geven.

Hoe zinvol lijkt u een ontstekingsremmer nu nog?

Het is van het allergrootste belang om eerst de oorzaak van een ziekte te kennen alleer iets te ondernemen. Dat is wat een osteopaat doet. Als osteopaat in Haarlem ben ik altijd bezig met de vraag waarom het lichaam doet wat het doet en. nog veel belangrijker, wat ik moet doen om het lichaam te helpen zonder dat ik teveel in de weg loop.

Het lichaam heeft een enorm vermogen om zichzelf te genezen en je moet als therapeut erg oppassen dat je dat proces niet negatief beïnvloed. Bescheidenheid past de therapeut. Het lichaam is oneindig veel wijzer.

Axel Staps D.O.-mro, osteopaat
Movere praktijk voor Osteopathie
kijk voor meer informatie op www.osteopathie-movere.com of www.osteopathie-movere.com/osteopathie-haarlem.html

Vindt u mijn blogjes leuk? Abonneer u gerust, het is gratis. Lees ook kinderosteopathie.blogspot.combaby-kwaaltjes.blogspot.com of  https://osteopaat-haarlem.blogspot.com

woensdag 9 januari 2019

Gezond ouder worden

Vraag een willekeurig iemand wat hij wil en het antwoord zal vaak "oud worden" zijn. Een moment later volgt dan vaak "maar wel in goede gezondheid hè en dat het hierboven (tikkend op het hoofd) allemaal nog een beetje blijft werken".

Vraag de gemiddelde 80 plusser hoe hij of zij tegen het leven aan kijkt en de meest gekregen reactie zal zijn "van mij hoeft 't allemaal niet meer".

We zijn allemaal gefascineerd door eeuwig leven en met het huidige tempo van de techniek zou het best nog wel eens binnen handbereik kunnen liggen. Maar willen we dat wel? In de huidige maatschappij is de positie van ouderen niet bijster florisant en dat moet dan wel veranderen als we allemaal 150 of ouder worden. Onze oplossing ligt nu in de genetica. Als we de genetische veroudering maar de baas zijn, is het idee, worden we nooit ziek en zijn we eeuwig gelukkig. Is dat niet wat naïef? Is het onvermogen om te sterven wel het zelfde als eeuwig leven?

Even los van de vraag of we met z'n allen nog wel op onze planeet passen en of het niet verstandiger is om eerst Mars bewoonbaar te maken, voordat we proberen onsterfelijk te worden, is er de vraag waarom willen we oud worden?
Los van de gezondheidsaspecten hangen veel meer factoren aan het ouder worden die over het algemeen als vervelender worden ervaren. Vereenzaming, verlies van zingeving, verlies van dierbaren zijn factoren die door ouderen vaak als drukkender worden ervaren dan de fysieke kwaaltjes.

Een lang, gezond leven is mooi als het een mooi leven is. Je zal maar eeuwig leven als je gebukt gaat onder de last van een jeugdtrauma. Daarnaast kan ik me ook goed voorstellen dat je op een gegeven klaar ben met alles. Dat je klaar bent met de constante verandering om je heen. Dat je klaar ben met je werk. Alles wat we ondernemen kent de fase van het nieuwe, de fase van het leren en groeien en op een gegeven moment hebben we het onder de knie en is de uitdaging er wel uit. We willen ook graag op een gegeven moment klaar zijn met onze levensprojecten.

Er zijn nu ook al mensen die de honderd passeren. In principe is het nu al, gewoon natuurlijk, mogelijk om honderdtwintig te worden.
Onderzoek lijkt aan te tonen dat de huidige 100 plussers door een aantal eigenschappen worden gekenmerkt. Naast voedingsaspecten (laag calorisch, grotendeels vegetarisch, en vooral weinig) en milieuaspecten is bezig blijven een hele belangrijke factor. Honderdplussers zitten nooit stil en hebben altijd een gevoel van zingeving. Sterke sociale en familiebanden zijn andere bepalende factoren. Goed en lang slapen schijnt ook een belangrijke rol te spelen.
Bovendien zijn heel veel ouderdomsklachten oplosbaar. Veel klachten bij ouderen hebben niet zo veel met de leeftijd te maken maar hebben gewoon een oplosbare oorzaak. In mijn osteopathie praktijk in Haarlem behandel ik op dagelijkse basis actieve ouderen die last hebben van een pijnlijk schouder tijdens het tennissen of een stijve rug bij het golven.

Het lijkt mij veel zinvoller om nu al bezig te zijn met het leiden van een gezond en zinvol leven dan te hopen op verlossing door de genetica.

Dus als je gezond èn gelukkig wilt leven zijn hier de gouden tips:
- Eet weinig.
- Koester je familie en vrienden.
- Maak nieuwe vrienden.
- Vindt en volg je passie
- Oefen je flexibiliteit.
- Vermijdt stress.

Ik wens u allen een lang en gelukkig leven!

Ik ga even een tukkie doen.

Axel Staps, osteopaat, Haarlem
Movere praktijk voor osteopathie

Interessant? Abonneer u op deze blog of lees ook deze blog over osteopathie!